അതു സംഭവിച്ചു കഴിഞ്ഞു; വളരെ ശാന്തമായി. UK യിലെ മലയാളം എഴുത്തുകാരെ പരസ്പരം പരിചയപ്പെടാൻ ഒരുക്കിയ വേദിയിൽ അൻപതോളം പേർ എത്തിയിരുന്നു. 300 മൈലുകൾക്കുമപ്പുറത്തു നിന്നു പോലും ഈ ശീതകാലത്തു ഇവിടെ എത്തിയവരുടെ ഉള്ളിലെ ചൂടും അർപ്പണ ബോധവും സംഘടകരെ അമ്പരപ്പിച്ചു കളഞ്ഞു. ഇരുപതോളം (40%) വനിതാ എഴുത്തുകാർ പങ്കെടുത്തു എന്നത് പ്രത്യേകം ശ്രദ്ധിക്കപ്പെട്ടു.
എഴുത്തുകാർ എന്തിന് ഒത്തു കൂടണം എന്ന പ്രാഥമിക ചോദ്യം ഇവിടെ പ്രസക്തമാണ്. അറിവിന്റെ വിന്യാസമാണ് എഴുത്തുകാർ ചെയ്യുന്നതെങ്കിൽ, അതു കൂടുതൽ ഫലപ്രദമായി ചെയ്യുക എന്നതു തന്നെയാണ് എഴുത്തിലേർപ്പെട്ടിരിക്കുന്ന ഓരോ വ്യക്തിയും നിരന്തരം ചെയ്യേണ്ടത്. അത്തരത്തിലുള്ള പ്രക്രിയയിൽ നിരന്തരമായ അറിവു സമ്പാദനം തന്നെയാണ് അവശ്യമായ പ്രാഥമിക ഘടകവും. ചുറ്റുപാടുമുള്ള ചലനങ്ങൾ നിരീക്ഷിക്കുമ്പോഴും, സമൂഹത്തിന്റെ സ്പന്ദനങ്ങൾക്കു ചെവിയോർക്കുമ്പോഴും, സ്വന്തം അനുഭവങ്ങളെ വിശകലനം ചെയ്യമ്പോഴും, മറ്റുള്ളവരുടെ രചനകൾ പഠന വിഷയമാക്കുമ്പോഴും യഥാർഥത്തിൽ സംഭവിക്കുന്നത് ഇതു തന്നെയാണ്. രചനയിൽ നിന്നും മികച്ച രചനയിലേക്കുള്ള ദൂരം കുറയ്ക്കാനുള്ള ഓർമ്മപ്പെടുത്തലായിരുന്നു അടിസ്ഥാനപരമായി ഈ ഒത്തു ചേരലിന്റെ ലക്‌ഷ്യം. നിലവാരമുള്ള വിമർശനം തന്നെയാണ് അതിനുള്ള (ഗുണ നിലവാരം ഉയർത്താനുള്ള) മാർഗമെന്നും, അന്തസ്സോടുകൂടി നടത്തുന്ന വിമർശനങ്ങളെ സ്വാഗതം ചെയ്യാനുള്ള ആർജ്ജവം എഴുത്തുകാർക്ക് ഉണ്ടായിരിക്കണമെന്നുമുള്ള ഓർമ്മപ്പെടുത്തലായിരുന്നു ഒത്തുചേരലിന്റെ ലക്‌ഷ്യം.
കേരളത്തിലെ ചിത്രകലാ ചരിത്ര പഠനത്തെപ്പറ്റി Dr. കവിത ബാലകൃഷ്ണന്റെ പ്രഭാഷണം, കേരള ചിത്രകലയിൽ രവി വർമ്മയുടെ സ്ഥാനം, അതിനു ശേഷമുണ്ടായ വഴിത്തിരിവുകൾ, ലോക ചിത്രകലയിലെ മാറ്റങ്ങൾ, ചിത്രകലയിൽ വാണിജ്യ-സാമ്പത്തിക താല്പര്യങ്ങൾ വരുത്തിയ മാറ്റങ്ങൾ ഒക്കെ വിഷയീഭവിച്ചു.
ഉച്ച കഴിഞ്ഞുള്ള വേളയിൽ പരിചയപ്പെടലും അതെ തുടർന്നു ചർച്ചയും ഉണ്ടായിരുന്നു. എഴുത്തുകാരുടെ സാമൂഹിക പ്രതിബദ്ധത, എഴുത്തോ കഴുത്തോ എന്ന ചോദ്യം, സർഗ്ഗ രചനയിലൂടെ പരോക്ഷമായി സാമൂഹിക വിമർശനം നടത്താനുള്ള എഴുത്തുകാരുടെ സൗകര്യം, ആത്മാന്വേഷണത്തിലേക്കു എത്തിച്ചേരുന്ന സർഗ്ഗധനരായ എഴുത്തുകാർ, വനിതാ എഴുത്തുകാർക്ക് സമൂഹം കൽപ്പിച്ചു നൽകുന്ന വിലക്കുകൾ ഇവയൊക്കെ ചർച്ച ചെയ്യപ്പെട്ടു. കവിത ബാലകൃഷ്ണൻ തന്റെ കവിതകൾ വായിച്ചു. MAUK ഡയറക്ടർ അനിൽകുമാർ ഇടവന സ്വാഗതവും, മുരളീ മുകുന്ദൻ നന്ദിയും പറഞ്ഞു.
ക്ലാസിക്കൽ ചിത്ര-ശില്പ കലയിലും, മറ്റു കലാരൂപങ്ങളിലും തനിക്കു ചുറ്റുമുള്ള യഥാർഥ ജീവിതത്തെ കാണാതെ അസ്വസ്ഥരായവർ ഇരുപതാം നൂറ്റാണ്ടിന്റെ മദ്ധ്യത്തോടെ തുടങ്ങി വച്ച മിനിമലിസം (minimalism) പിന്നീട് സംഗീതത്തിലും ചലനങ്ങൾ സൃഷ്ഠിച്ചു. അത് സ്വാതന്ത്ര്യത്തിലേക്കുള്ള ഒരു യാത്രയായിരുന്നു. നിബന്ധനകൾ ഭേദിച്ച്, കീഴ്വഴക്കങ്ങളെ പുറം കാലുകൊണ്ട് തട്ടി തെറിപ്പിച്ചു, സർഗാത്മകതയുടെ ഭൂമികയിലേക്കുള്ള ഒരു സ്വതന്ത്ര യാത്ര. ഏതാണ്ട് ഇതേ കാലത്തു തന്നെ ഉരുത്തിരിഞ്ഞു വന്ന പോപ്പ് ആർട്ട് (pop art), സാംസ്കാരങ്ങളുടെ ജനപ്രിയ കാഴ്ചകളെ/ദൃശ്യങ്ങളെ ചിത്രകലയിൽ സന്നിവേശിപ്പിച്ചു. ഈ രണ്ടു കലാ സമ്പ്രദായങ്ങളും പോസ്റ്റ്-മോഡേണിസത്തിന്റെ (post-modernism)വരവിനുള്ള വഴി ഒരുക്കി. മോഡേൺ ആർട്ടിന്റെ(modern art) പിൻഗാമി എന്ന് വിവക്ഷിക്ക പ്പെടുന്ന പോസ്റ്റ് മോഡേണിസം, കണ്ടമ്പറ റി (contemporary-സമകാലീന) ആർട്ടിന്റെ മറ്റൊരു പേരായും പലരും ഉപയോഗിക്കുന്നു. സമകാലികം എന്നു കാലത്തിലെ ഒരു ഖണ്ഡത്തെ പ്രത്യക്ഷത്തിൽ വിളിക്കാമെങ്കിലും, ചലനാത്മകമായ ഒരു കാലഘട്ടത്തെയും, ആ കാലഘട്ടത്തിൽ ഉരുത്തിരിഞ്ഞ കലയിലെ ഒരു സമ്പ്രദായത്തെയും വിളിക്കുവാൻ അതുപയോഗിക്കുന്നു. തുടക്കം ഒരുപക്ഷേ ഇരുപതാം നൂറ്റാണ്ടിന്റെ ആദ്യ ദശകത്തിലേക്കു പോലും വലിച്ചു നീട്ടാമെങ്കിലും, തുടക്കത്തെ അപ്രധാനമായി കണ്ടുകൊണ്ടു, ജീവസ്സുറ്റ വർത്തമാന കാലത്തിലെ സ്വതന്ത്രമായ കലാചര്യകളെ വിവക്ഷിക്കുവാൻ ഇതുപയോഗിക്കുന്നു. 'സ്വതന്ത്രം' എന്ന പ്രയോഗത്തിൽ മാധ്യമവും, ആശയവും, ഉൾപ്പെടുന്നു. അതേപോലെ തന്നെ സാമ്പ്രദായിക കീഴ് വഴക്കങ്ങളിൽ നിന്നുള്ള സ്വാതന്ത്ര്യത്തിന് പ്രാധാന്യവും നൽകുന്നു. സമകാലീന കലയിലൂടെ കലാകാരൻ കഴിഞ്ഞ പത്തു ദശകങ്ങളിലെ സാമൂഹിക, രാഷ്ട്രീയ, സാങ്കേതിക നിലപാടുകളെയും, മാറ്റങ്ങളെയും പറ്റി സംവദിക്കുകയും, സമൂഹത്തിൽ നിലനിൽക്കുന്ന മൂല്യങ്ങളെയും, ധാരണകളെയും ചോദ്യം ചെയ്യുകയും ചെയ്യുന്നു. നിലവിലുണ്ടായിരുന്ന സൗന്ദര്യ ശാസ്ത്ര സിദ്ധാന്തങ്ങൾക്ക് ബദൽ സിദ്ധാന്തങ്ങളുമായാണ് സമകാലീന കല ഉയർന്നു വന്നത്. പരമ്പരാഗത കലാകാരന്മാരെ അപേക്ഷിച്ചു തനിക്കു ചുറ്റുമുള്ള സാമൂഹിക പ്രശ്നങ്ങളെ ശക്തമായി പ്രതിഫലിപ്പിക്കുന്നതിൽ സമകാലീന കലാകാരന്മാർ വളരെ മുന്നിലാണ്. സമകാലീന കല ആവശ്യപ്പെടുന്നത്, തുറന്ന മനസ്സുമായി കലാസൃഷ്ടിയോടൊപ്പം സഞ്ചരിക്കുവാനാണ്. ഈ സഞ്ചാരം ആസ്വാദനത്തിനപ്പുറം ചിന്താപരമായ പ്രക്ഷുബ്ധതയ്‌ക്കു വഴി തെളിക്കുന്നു എന്നതും, സാമൂഹികമായി നിലനിൽക്കുന്ന വ്യവസ്ഥകളെ വിശകലനം ചെയ്യാൻ പ്രേരിപ്പിക്കുന്നു എന്നതും ഇതിന്റെ വിജയമാണ്. ബോക്സിങ് ഡേ പോലുള്ള ഒരു അവധി ദിവസം ഒരു പഠന-ചർച്ചയ്ക്കുള്ള അവസരമല്ല എന്ന ധാരണ മാറ്റി മറിക്കുന്നതായിരുന്നു ഇന്നത്ത ഒത്തുചേരൽ. തന്റെ കലാ പ്രദർശനങ്ങളുടെ മദ്ധ്യത്തിൽ ഇരുന്നുകൊണ്ട് കലയിലെ ഇസങ്ങളിലൂടെ ജോസ് ഞങ്ങളെ നയിച്ചു. ഇസങ്ങളിലെ പ്രഗത്ഭന്മാരെ പരിചയപ്പെടുത്തി. ചർച്ചയിൽ സാമൂഹക, രാഷ്ട്രീയ, സാങ്കേതിക സാഹചര്യങ്ങൾ വിശകലനം ചെയ്യപ്പെട്ടു. അന്തരിച്ച നടൻ ജഗന്നാഥ വർമ്മയേയും, സംഗീതജ്ഞൻ ജോർജ് മൈക്കിളിനെയും സ്മരിച്ചു. ഒരു കട്ടൻ കാപ്പിക്ക് ഇത്രയും ലഹരിയോ! (Report - 26.12.2016 - Bow - London)
'കട്ടൻ കാപ്പിയും കവിതയും' കൂട്ടായ്മയുടെ 'ശരത് സംഗമം 2016' (27.11.2016) കവിതകളാൽ സമൃദ്ധമായിരുന്നു, ചിന്തകളാൽ സമ്പുഷ്ടമായിരുന്നു. ദിവംഗതരായ Dr. ബാല മുരളീ കൃഷ്ണയെയും ഫിദൽ കാസ്ട്രോയെയും അനുസ്മരിച്ചു. ഛായ കയ്യെഴുത്തു പ്രസിദ്ധീകരണത്തിന്റെ ആറാം ലക്കം MAUK ഡയറക്ടർ ബോർഡ് അംഗം K G നായർ പ്രകാശനം ചെയ്തു.വിദ്യാഭ്യാസ കാലത്തെ സമാനമായ ഓർമ്മകൾ ഉണർത്തിയ ഒന്നാണ് ഛായ യുടെ പ്രകാശനം എന്ന് അദ്ദേഹം പറഞ്ഞു. അദ്ദേഹത്തിനൽ നിന്നും കയ്യെഴുത്തു പ്രതി സ്വീകരിച്ചു കൊണ്ട് ചലച്ചിത്ര സംവിധായകനും രചയിതാവുമായ കനേഷ്യസ് അതിപൊഴിയിൽ തന്റെ അനുഭവങ്ങൾ വിവരിച്ചു. 2015 ൽ പ്രവാസി മലയാളികൾക്കായി നടത്തിയ കാവ്യ രചനാ മത്സരത്തിൽ വിജയിയായ K ഹാഷിമിനു ഈ കൂട്ടായ്മയുടെ സജീവ സാന്നിധ്യമായ ഫ്രാൻസിസ് ആൻജിലോസ് പുരസ്കാരം നൽകി. ഹാഷിം പിന്നീട് തന്റെ സമ്മാനിതമായ 'ഇമിഗ്രേഷൻ' എന്ന കവിത അവതരിപ്പിക്കുകയുണ്ടായി. പിന്നീട് നടന്ന കാവ്യ സപര്യയിൽ പതിനെട്ടു പേർ കവിതകൾ അവതരിപ്പിച്ചു. അതിൽ ചിലർ സ്വന്തം കവിതകൾ ആണ് അവതരിപ്പിച്ചത്. പതിവുപോലെ വട്ടം കൂട്ടിയിരുന്നുള്ള വേദിയിൽ എഴുത്തിനെ പറ്റിയും, ആസ്വാദകരെ പറ്റിയും, ബന്ധപ്പെട്ട സാമൂഹിക അവസ്ഥകളെ പറ്റിയും ചർച്ച ഉണ്ടായി എങ്കിലും സമയ പരിമിതി കാരണം ചർച്ചകൾ വളരെ ഏറെ ചുരുക്കേണ്ടി വന്നു. കവിത ചിന്തയുടെ ഉല്പന്നമാണ്. അതുകൊണ്ടു തന്നെ, ജീവിതത്തിന്റെ തിരക്കിൽ ഘടികാര സൂചിക്കൊപ്പം ഒരു പദാർത്ഥമായി സഞ്ചരിച്ചു കൊണ്ടിരിക്കുന്നവർക്കു നേരെ പിടിക്കുന്ന കണ്ണാടിയാണ് കവിത. അതു മനുഷ്യരെ ചിന്തിക്കാൻ പ്രേരിപ്പിക്കുന്നു. പങ്കെടുത്തവർക്കും, സാഹചര്യങ്ങളുടെ പ്രതികൂലാവസ്ഥ കാരണത്താൽ എത്തിപ്പെടാൻ കഴിയാതിരുന്ന, അടുത്തും അകലയും ഉള്ള സുഹൃത്തുക്കൾക്കും നന്ദി. സമാനതകളില്ലാത്ത ഈ സൗഹൃദത്തിലെ വിലപ്പെട്ട കണ്ണികളായി നമുക്കു തുടരാം. തുടർന്നും സഹകരിക്കുക. ചിന്താപരമായ സംഭാവനകൾ പ്രദാനം ചെയ്യുക.
